Tidebøn

Tidebøn har opphavet sitt i bønetidene frå den jødiske tradisjonen og vart vidareført av den tidlege kyrkja. Både Jesus og læresveinane bad dei gammaltestamentlege bønene frå Salmane. Apostelgjerningane, skriftet i Det nye testamentet som handlar om den fyrste kyrkjelyden, vitnar om korleis dei fyrste kristne, saman eller kvar for seg, bad til fastsette tider. Bønene er henta frå Bibelen. Å be Guds ord er tidlaust og slitesterkt. Her er vigd rom til heile spekteret av menneskelege kjensler og røynsler. Djupnene i Gud . og i oss sjølve . vert granska. Bøna for verda vert utvida. Den kristne einskapen vert gjort djupare. Når vi bed tidebøna, kjem vi ikkje berre i samband med den levande Gud, men òg med alt Guds folk over heile jorda som bed dei same bønene.<br/><br/>Boka har ein introduksjon, nokre åndelege råd og fire bøner som kjem att kvar dag i ei veke. <br/><br/><br/>