Huset jorda i vatn

<em>Lyset over den raude naustveggen liknar <br>flammar og røyk<br><br>Eg kviler i kajakken, nær punktet der havet tek fyr <br><br>Ber om ein elskar å gå over øya med<br>om å få tilbake<br><br>den lysande lina der hav møter himmel, som ein stige<br>ein dis, å segle inn i <br><br>bak hendingane</em><br><br><br><em>Eg</em> blir skild og må flytte frå huset ho er så glad i, til ein mellombels heim, ei rorbu på ei øy lenger ut i havgapet. Der må ho venne seg til eit nytt landskap, til å vere aleine i naturen som omgjev henne.<br><br>Kan huset ho forlet, likevel bli ståande i hennar bilde? Slik berga står i vatnet, opp ned som spegelbilde. Eller slik refleksar av bølgjer blir kasta opp på murveggen i sol, og dannar eit mønster av lys. Slik inne verkar saman med ute, slik utsynet opnar romma i huset og fugleskrika ber gjennom dei, slik naustet er inngangen til fjorden.<br><br><em>Huset jorda i vatn</em> er eit forsøk på å skrive eit hus før det blir selt og overteke av nokon andre.<br><br><br>